Халық ертегісінің ізімен
Ертеде бір Шал мен Кемпір
болыпты. Кемпір бір күні қаймаққа нан илеп, оны майға қуырып бауырсақ
пісіріпті. Оны терезенің алдына суытып қойыпты.
Бауырсақ суып тұрып тұрып, бір
кезде домалай жөнеледі. Домалап келіп терезе алдындағы орындыққа, орындықтан
еденге, еденнен дәлізге, дәлізден аулаға, ауладан сыртқа, одан әрі, одан әрі
домалай береді, домалай береді.
Бір кезде оған Қоян жолығып:
– Бауырсақ, Бауырсақ! Мен сені жеймін! – дейді.
– Қоян, сен мені жеме. Мен саған өлең айтып беремін: «Менің
атым Бауырсақ, Бауырсақ! Қаймаққа иленгем, майға пісірілгем, терезеде суығам.
Ұстатпай кеттім Атама, ұстатпай кеттім Әжеме. Ұстатпаймын Қоян саған да!».
Содан Бауырсақ қара жолмен
домалап кете барады. Оған Қасқыр кездесіп, оның да жегісі келеді.
Бауырсақ өзінің әнін Қасқырға
айтып беріп, одан әрі домалай береді.
Бір кезде Аю жолығады:
– Бауырсақ, Бауырсақ! Мен сені жеймін! – дейді ол.
– Сендей майтабанға мені жеу қайда? Ұстатпай кеттім Атама,
ұстатпай кеттім Әжеме, Қоян менен Қасқырға ұстатпағам ендеше.
– Ал сендей ұстатпаймын мүлде де!
Сөйтіп домалай жөнеледі. Аю тек
көзімен шығарып салады.
Бауырсақ домалағаннан домалап
келе жатса оған Түлкі жолығады:
– Бауырсақ, Бауырсақ, қайдан домалап барасың? – дейді ол.
– Жолмен домалап барамын.
– Бауырсақ, Бауырсақ, маған өлең айтып берші!…
– Содан Бауырсақ: «Менің атым Бауырсақ, Бауырсақ! Қаймаққа
иленгем, майға пісірілгем, терезеде суығам. Ұстатпай кеттім Атама, ұстатпай
кеттім Әжеме. Ұстатпай кеттім Қоян менен Қасқырға. Ұстатпай кеттім Аюға,
ұстатпаймын саған мүлде де!» деп өлеңін айтып береді.
Түлкі оған:
– Әнің өте жақсы екен. Бірақ жөнді ести алмай тұрғаным.
Бауырсақ, сен менің тұмсығыма шық та, әніңді тағы бір рет қаттырақ айтшы, –
дейді.
Бауырсақ
Түлкінің тұмсығына домалап шығып алып бар даусымен әнін айтады. Сол кезде Түлкі
ұстап алады.
– Түлкі, сен мені жеп қайтесің! – дейді Бауырсақ. Жүр одан
да біздікіне, Атам мен Әжеме барайық. Олар сені тойғызады.
Түлкі келіседі.
Жолшыбай өздерімен бірге Қоян, Қасқыр мен Аюды ертіп алады. Олар келсе Әжесі
көп қаусырма пісіріп қойыпты. Қоянға орамжапырақ салған, Қасқыр мен Түлкіге ет
салған, Аюға таңқурай салған қаусырма тиеді. Ал Бауырсақ терезенің алдында
өзінің әнін айтып отырады.
Колобок
По мотивам народной сказки
Жили-были
Старик со Старухой. Взяла однажды Старуха муки, замесила тесто на сметане,
испекла колобок, пожарила в масле и на окошко студить положила.
Колобок
полежал, полежал взял да и покатился – с окна на лавку, с лавки на пол, прыг
через порог – да в сени, выкатился на двор, со двора за ворота, катится все
дальше и дальше.
Вдруг
навстречу ему Заяц:
– Колобок, Колобок, я тебя съем!
– Не ешь меня Заяц, я тебе песенку спою: «Я Колобок
Колобок. На сметане мешён, в масле обжарен, на окошке стужён. Я от Дедушки
ушёл, я от Бабушки ушёл. От тебя Заяц, и подавно уйду!»
И покатился
Колобок по дороге. Встретил его Волк и тоже захотел съесть.
Колобок спел
Волку свою песенку и покатился дальше.
Навстречу
ему Медведь:
– Колобок, Колобок, я тебя съем!
– Где тебе, косолапому, съесть меня! Я от Дедушки ушёл, я
от Бабушки ушёл, от Зайца ушел и от Волка ушел. От тебя Медведя, и подавно
уйду!
И опять
покатился – только Медведь его и видел!
Катится Колобок дальше, а навстречу ему Лиса:
– Колобок, Колобок, куда катишься?
– Качусь по дорожке.
– Колобок, Колобок, спой мне песенку!
Колобок и Лисе спел: «Я Колобок Колобок. На сметане мешён, в масле обжарен, на окошке
стужён. Я от Дедушки ушёл, я от Бабушки ушёл. Я от Зайца ушёл и от Волка ушёл,
от Медведя ушёл, от тебя и подавно уйду!»
А Лиса говорит:
– Ах, песенка хороша, да плохо я слышу. Колобок, сядь ко
мне на носок да спой ещё разок, погромче.
Колобок вскочил Лисе на нос и запел погромче свою песенку. Тут она его и схватила.
– Не ешь меня, Лиса! – попросил Колобок. – Пойдем лучше домой к Бабушке и Дедушке. Они тебя накормят.
Согласилась Лиса, и пошли они домой, а с собой Зайца, Волка и Медведя
взяли. Пришли они все к Бабушке с Дедушкой, а Бабушка уже пирогов напекла.
Зайцу достались с капустой, Волку и Лисе – с мясом, а Медведю – с малиной. А Колобок сидел на кошке и свою песенку
пел.