
Өнер-білім бар жұрттар
Өнер-білім бар жұрттар  
Тастан салай салғызды; 
Айшылық алыс жерлерден, 
Көзіңді ашып-жұмғанша, 
Жылдам хабар алғызды. 
Аты жоқ құр арбаны 
Мың шақырым жерлерге, 
Күн жарымда барғызды. 
Адамды құстай ұшырды; 
Мал істейтін жұмысты 
От пен суға түсірді; 
Отынсыз тамақ пісірді, 
Сусыздан сусын ішірді. 
Теңізде жүзді балықтай, 
Дүниені кезді жалықпай, 
Білгендерге осылар 
Бәрі-дағы анықтай, 
Білмегенде танықтай;
Біз де бекер жатпалық, 
Осыларға таныспай; 
Ат өнері білінбес 
Бәйгеге түсіп жарыспай; 
Желкілдеп шыққан көк шөптей 
Жаңа өспірім достарым, 
Қатарың кетті-ау алысқа-ай, 
Ұмтылыңыз, қалыспай. 
Біз надан боп өсірдік 
Иектегі сақалды. 
Өнер – жігіт көркі деп 
Ескермедік мақалды… 
Біз болмасақ  сіз барсыз, 
Үміт еткен достарым, 
Сіздерге бердім батамды. 
Источник: олең, Ыбырай АЛТЫНСАРИН, стихи на казахском языке, олендер, олен
Категория: Стихи на казахском | Добавил: admin (21.01.2013)
W
Просмотров: 59461
| Теги: 
| Рейтинг: 4.3/15
Похожие материалы
Всего комментариев: 0

Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи.
[ Регистрация | Вход ]





